Mozart

Mozart
Hodowca - Lambert 1937 rok.
Typ - róża piżmowa, róża parkowa.
Opis kwiatów - kwiaty biało-czerwone, drobne, zebrane w duże wiechy, kwiaty blakną podczas upałów, kwitnie bardzo obficie.
Średnica kwiatów - 3 cm.
Wysokość - do 150 cm, szerokość 150 cm.
Odporność na choroby - duża.
Odporność na mróz - strefa 5.
Pędy tej róży są lekko łukowato wygięte, na końcach zwykle zwisają duże grona małych kwiatów. Pędy grube, początkowe jasnozielone, starsze w kolorze oliwkowo-brązowym. Zagęszczają się zarówno od ziemi jak i na pędzie gdzie wyrastają dodatkowe gałęzie. Kolce duże, ceglasto-czerwone, na młodych pędach występują jeszcze bardzo małe, drobne, gęsto osadzone kolce - z biegiem czasu kolce te wykruszają się. Starsze łodygi są więc gładkie, z luźno rozmieszczonymi dużymi kolcami. Jesienią liście przebarwiają się na czerwony kolor, a krzew jest bardzo ozdobny dzięki dużej ilości okrągłych czerwonych owoców.
________________________________
U mnie dorasta do 1,60-1,70 cm wysokości.
Pędy ma sztywne, choć nie są bardzo grube. Mnóstwo bocznych odgałęzień, dzięki czemu krzew jest gęsty.
Setki kwiatów w wiechach na szczycie pędów. Jak dla mnie nie pachną. Po pierwszym kwitnieniu je przycinam, żeby pobudzić następne, więc owoców raczej nie mam. Z tego co widziałam jakieś zachowane resztki, to są one bardzo drobne, koralikowate.
Drugie kwitnienie nie tak obfite, ale trwa praktycznie do mrozów.
Według mnie ma dobrą mrozoodporność, może ta zima ją zweryfikuje. Nawet jednak gdy przemarznie, to ładnie odbija i się dobrze krzewi. Robię jej tylko kopczyk i niczym poza tym nie zabezpieczam.
Dobrze sobie radzi na lekko zacienionym stanowisku (jak większość piżmówek). U mnie ma świetlisty półcień i wygląda pięknie, w ostrym słońcu kwiaty by chyba szybko bladły, a tak zachowują ten ostry odcień.
Liście są skórzaste, drobne, o wydłużonym kształcie, ostro zakończone, ząbkowane.
Pędy jasnozielone.
Zredagowane z Oliwką.
Hodowca - Lambert 1937 rok.
Typ - róża piżmowa, róża parkowa.
Opis kwiatów - kwiaty biało-czerwone, drobne, zebrane w duże wiechy, kwiaty blakną podczas upałów, kwitnie bardzo obficie.
Średnica kwiatów - 3 cm.
Wysokość - do 150 cm, szerokość 150 cm.
Odporność na choroby - duża.
Odporność na mróz - strefa 5.
Pędy tej róży są lekko łukowato wygięte, na końcach zwykle zwisają duże grona małych kwiatów. Pędy grube, początkowe jasnozielone, starsze w kolorze oliwkowo-brązowym. Zagęszczają się zarówno od ziemi jak i na pędzie gdzie wyrastają dodatkowe gałęzie. Kolce duże, ceglasto-czerwone, na młodych pędach występują jeszcze bardzo małe, drobne, gęsto osadzone kolce - z biegiem czasu kolce te wykruszają się. Starsze łodygi są więc gładkie, z luźno rozmieszczonymi dużymi kolcami. Jesienią liście przebarwiają się na czerwony kolor, a krzew jest bardzo ozdobny dzięki dużej ilości okrągłych czerwonych owoców.
________________________________
U mnie dorasta do 1,60-1,70 cm wysokości.
Pędy ma sztywne, choć nie są bardzo grube. Mnóstwo bocznych odgałęzień, dzięki czemu krzew jest gęsty.
Setki kwiatów w wiechach na szczycie pędów. Jak dla mnie nie pachną. Po pierwszym kwitnieniu je przycinam, żeby pobudzić następne, więc owoców raczej nie mam. Z tego co widziałam jakieś zachowane resztki, to są one bardzo drobne, koralikowate.
Drugie kwitnienie nie tak obfite, ale trwa praktycznie do mrozów.
Według mnie ma dobrą mrozoodporność, może ta zima ją zweryfikuje. Nawet jednak gdy przemarznie, to ładnie odbija i się dobrze krzewi. Robię jej tylko kopczyk i niczym poza tym nie zabezpieczam.
Dobrze sobie radzi na lekko zacienionym stanowisku (jak większość piżmówek). U mnie ma świetlisty półcień i wygląda pięknie, w ostrym słońcu kwiaty by chyba szybko bladły, a tak zachowują ten ostry odcień.
Liście są skórzaste, drobne, o wydłużonym kształcie, ostro zakończone, ząbkowane.
Pędy jasnozielone.
Zredagowane z Oliwką.