La Bienheureux de la Salle
Garcon, 1881 rok.
Typ - róża pnąca, historyczna.
Opis kwiatów - kwiaty duże, w kolorze różowym, bardzo pełne, silnie owocowo pachnące.
Średnica kwiatów - 9 cm.
Wysokość - do 250 cm, szerokość 200 cm.
Odporność na choroby - średnia.
Odporność na mróz - strefa 6, krzewy na zimę kopczykować.
Szybko rośnie wszerz i wzdłuż. Gdyby nie przemarzała, to po kilku sezonach byłoby z niej gigantyczne rozłożyste krzaczysko.
Pędy potrafią wybić w sezonie do 2,5 metra. Są grube, uzbrojone w solidne koce. Młode są ciemnoczerwone, potem zielenieją. Pomimo tego że są grube, to i tak uginają się pod ciężarem kwiatów podczas pierwszego kwitnienia. Ogólnie to odmiana wymaga podwiązywania.
Liście duże, matowe. Najpierw ciemnoczerwone, potem zielone.
Drugie kwitnienie jest skromniejsze, ale za to kwiaty potrafią być olbrzymie.
Mam wrażenie, że pędy szybko się starzeją i potem na nich jest mniej kwiatów. Te stare robią się szarawe i jakieś takie pokraczne.
Najładniej kwitnie na dwuletnich.
Odniosłam też wrażenie, że te starsze łatwiej przemarzają, czyli tak jakby krzew sam dbał o odmładzanie
Co do mrozoodporności, to część pędów przemarzała w czasie dwu ostatnich zim. Ale nie było nigdy tak, żeby zmarzły wszystkie do kopczyka. Zawsze część zostaje i z tego krzew dość szybko się odbudowuje.
Choroby to problem tej odmiany: łapie ją rdza, mączniak i plamistość. Dla mnie ta ostatnia jest zdecydowanie najgorsza.
Piękny i intensywny zapach. Moja rośnie na podwórku przed domem i wypełnia je właściwie sama tym zapachem.
Zredagowane z Oliwką.
