Henri Martin
Red Moss
Hodowca - Jean Laffay, 1862r.
Typ - róża stulistna, mchowa. Stosowana jako róża parkowa lub pnąca (wymaga podpór).
Opis kwiatów - kwiaty purpurowo czerwone, półpełne, z widocznymi żółtymi pręcikami, dość płaskie. Kielich omszony.
Zapach bardzo intensywny.
Nie powtarza kwitnienia.
Średnica kwiatów - ok. 6 cm.
Opis krzewu - pokrój luźny, pędy łukowato przewieszające się, wiotkie, omszone i kolczaste.
Liście szorstkie, grube, jasnozielone.
Wysokość - 150-185 cm, szerokość 120-150 cm.
Odporność na choroby - dość dobra.
Odporność na mróz - strefa 4b, dość mrozoodporna odmiana.
Tworzy bardzo gęsty krzew z ogromną ilością chaotycznie splątanych pędów, dość trudno nad tym zapanować. Pędy są raczej wiotkie i lubią się pokładać. Mają mnóstwo małych kolców, tak że nie można tej gałązki nawet chwycić w palce.
Pędy są jasnozielone.
Liście dość sztywne, ciemne.
Kwiaty raczej małe, w ogromnej ilości. Kwitnie przez około miesiąc. Jak dla mnie, to nie pachną. Kolorystyka dość zmienna, bo przekwitając jaśnieją.
Potem tworzą się owoce średniej wielkości w kolorze bladopomarańczowym. Owoce są pokryte drobniutką szczecinką.
W sumie to jak na mchową, ma niewiele tego mchu, trochę tej szczecinki na szypułkach.
Wymaga podpór.
Rośnie dość bujnie i szybko.
Mrozoodporność świetna, ale może łapać plamistość.
Jeszcze to:
Mchowa, ale z małą ilością mchu, ona ma raczej taką szczecinkę - bardzo gęstą, która może się dać we znaki.
Ma dorastać do 1,80, z tym że pędy bardzo się pokładają.
Pędów w ogóle ma mnóstwo, koniecznie więc trzeba ją prześwietlać, bo inaczej zrobi się plątawisko.
Kwiaty niezbyt duże, półpełne, nie pachną. Mają bardzo ostry, wręcz gryzący odcień ciemnego różu.
Kwitnie około miesiąca, nie powtarza. Kwitnący duży krzew ma setki kwiatów.
Mrozoodporność zupełna, nie potrzebuje ochrony.
Liście dość sztywne, skórzaste, ciemnozielone.
Produkuje masę owoców o barwie pomarańczowawej. Są one pokryte również tą szczecinką.
Jesienią łapie plamistość.
Zredagowane z Oliwką.